Bunlar hep sıkıntıdan.

Minnoşluğu yüzünden yana yakıla özlediğim diziler var, bunlardan biri de Pushing Daisies…Birkaç gün önce sırf  bu özlemim yüzünden bu diziye 3564564638. tekrarımı atma kararı verdim.Bir yandan bu dizi bir yandan izlemekte çok geç kaldığım Hobbit serisinin ilk 2 filmi derken dikkatim doğal olarak Lee Pace’e odaklandı:D Bir insan hem Piemaker Ned hem de Thranduil olarak işinin hakkını verebilmeyi nasıl başarabilir hala aklım alabilmiş değil...En nihayetinde gözüm döndü ve niyet ettim Lee Pace filmografisinin bir kısmına yoğunlaşmaya…

Hobbit

Lee Pace’in oyunculuğuna laf etmek cinayet hükmünde olur,o yüzden bu konu hakkında ayrıntılı analizler bu yazıda yer almayacak. Gelelim Thranduil’a.Bu ne görsellik arkadaş el insaf…1. Hobbit filminin başında bir göründü film boyu bir daha görünse diye bekledim ama nerdeeee.Thranduil’un sarı saç kara kaş durumuna isyankar bir güruh mevcut olsa da bu benim takıldığım bir nokta değil,kusur olarak bile görmüyorum hatta. Dağ gibi Elf hükümdarı olmuş işte daha ne olsun.2. filmi pek bir afiyetle izledim sayesinde.”I freed his wretched head from his miserable shoulders” ne leziz bir küstahlık timsaliydi öyle…Gözüm oğlu Legolas ile omuz omuza çarpışacağı 3. filmde,sabırsızlıkla bekliyorum.

Pushing Daisies

Çıkış noktası ölüm olup da atmosferi böylesine optimistik,karakterleri böylesine eğlenceli,görselliği cıvıl cıvıl başka bir yapım var mı?Hayır yok… 2.sezonun sonunda biten bu dizi çok zamansız aramızdan ayrıldı.Sinema filmiyle geri döneceği dedikoduları var aslı vardır umarım.

 

Neyse gelelim Lee Pace’e. Piemaker Ned naif ötesi bir karakter,hayır karakterin tatlılığı yetmezmiş gibi bir de turtacı,gerçek olamayacak kadar iyi bir genç kız hülyası gibi adeta adam.Sadece Ned değil,tüm karakterler diziyi izlenmeye değer kılan ki anlatıcı dış ses de buna dahil.Pushing Daisies aynı zamanda ender rastlanan kalitede bir mizah anlayışına sahip sırf bu yüzden bile 39884905. kerede bile sıkılmak söz konusu bile olmuyor.

Bir bardak süt ve turta olmadan izlenmesi imkansız ama,uyarayım,yakınlarda Pie Hole stili bir yer olmamasına kahretmek içten bile değil çünkü. Ömrüm boyunca tatmadığım kabuğunda gravyerli armutlu turta hasreti çekiyorum senelerdir bu dizi yüzünden.

 

Miss Pettigrew Lives For A Day

Yine görselliği şahane bir film yine Lee Pace… Bu seferde 3 aşığı aynı anda idare eden aktris Delysia’ya aşkından hapse bile girip çıkmışlığı olan ‘now or never’ mottosunu benimsemiş bir piyanist rolünde.Şan şöhret arzusu vs. aşk teması suyu çıkmış bir konu ama mekanlar,kıyafetler ve oyunculuklar o kadar yerli yerinde ki izlediğime pişman değilim hiç.

 

Amy Adams’ın da hakkını vermem icap ediyor,zaten sevdiğim bir oyuncu o uçarı rolünün hakkını da çok iyi vermiş,bravo vallahi.’If I didn’t care’ performansına da bayıldım ayrıca.

 

Bir de küvetten çıktığı sahne bana Venüs’ün Doğuşunu çağrıştırdı ki böyle düşünen başkaları da varmış nette,güzel bir enstantaneydi o da.

                                      

                                              

Miss Pettigrew karakterine hayat veren Frances McDormand  da gayet başarılı,salatalık maskesini yediği sahne de ayrı hoştu doğrusu.İzlenesi bir dönem filmi olmuş sonuç olarak.Londra’da geçmesine rağmen kesif ve koyu bir atmosferden uzak olması da filmin ayrı bir artısı.

 

The Fall

Gözümde Lee Pace kariyerinin iki adet pik noktası var biri bu film işte.(diğeri de Pushing Daisies)Özenle mi seçiyor bilmiyorum ama rol aldığı yapımlar görsel anlamda muhteşem oluyor genelde.Tarsem Singh’in yönetmenliğindeki film 1920lerin Los Angeles’ında geçiyor.

 

Çekim esnasında sakatlanıp hastanede tedavi gören bir dublör(Lee Pace),yine aynı hastanedeki 10 yaşındaki Alexandria’yla tanışır ve ona intikam peşinde olan 6 adamın hikayesini anlatmaya başlar.Psikolojisi kötüleştikçe hikaye de daha karamsar bir hal alacaktır.Biz de bu hikayeyi küçük kızın hayal gücünün şekil verdiği ölçüde izliyoruz film boyunca.En enteresan sahnelerden biri de çevrede onlarca semazenvari dansçının döndüğü evlilik sahnesiydi.Filmin çekildiği ülkeler arasında Türkiye de var(Ayasofya) çekimleri de 4 yılda tamamlanmış vizyona girdiğinde hasılatı düşük kalsa da ortada bir şaheser olduğu inkar edilemez.

 

Soldier’s Girl

Göze battığı ilk yapım,gece kulübünde çalışan trans Calpernia rolünde.Gerçek bir hikayeye dayanıyormuş,duble acıklı o bakımdan.Bu filmin varlığından haberim bile yoktu,film başlar başlamaz Peggy Lee’nin ‘Fever’’ı eşliğinde Lee Pace arz-ı endam edince,neye uğradığımı şaşırdım.Bu rolün de hakkını ziyadesiyle vermiş kendisi.

 

Ceremony

Uma Thurman bile kurtaramamış,hiç beğenmedim vallahi.Bir şey eksik ama ne tam onu da çözemedim.Düğün bozmacalı filmleri de oldum olası sevmem,Lee Pace yüzü suyu hürmetine izledim işte.O da Afrika’da belgesel çeken bir yönetmen aynı zamanda Zoe’nin(Uma Thurman) nişanlısı rolündeydi.Var olduğu sahneler böyle bir filmin beş gömlek üstü bir filmden getirilip monte edilmiş izlenimi yarattı bende.Genel havadan fersah fersah üst düzeyde replikleri vardı,sanki tüm hikayeyi yazan değil de farklı bir yazar tarafından kaleme alınmış gibiydi ağzından çıkanlar.

 

Wonderfalls

Sinopsiste oyuncaklar konuşuyor filan deyince daha muzip bir şeyler bekledim ama yok,başladığım şeyi bitirme inadım olmasa tam yarım bırakmalıktı.Bryan Fuller’ın yazarlığını üstlendiği her iş takdirimi kazanıyor ama bu olmamış sanki.

Bahsetmeden geçemeyeceğim Pushing Daisies’teki Muffin Buffalo teyze karakter olarak Wonderfalls mazisine sahipmiş meğer,işi büyütmüş anlayacağınız.

                                                           Wonderfalls

                                                       Pushing Daisies

 

Twilight ve When in Rome’u ise çok önceden izlediğimden hafızamda pek de taze değil,üzerinde durmadım o yüzden.Lincoln,Marmaduke gibi yan roller üstlendiği filmleri izleyecektim lakin üşendim sonradan.Şu an devam eden dönem dizisi Halt and Catch Fire konu itibariyle beni pek sarmadığından onu da izlemedim hiç.Yeni filmi Guardians of the Galaxy'i bekliyorum,vizyona girer girmez sinema kapısında biteceğim.

P.S.:Lee Pace Hannibal’daki Will Graham rolü için de düşünülmüş zamanında,duyunca kahroldum,ne de güzel olurmuş oysa…